sesshin

IMG_5194.jpg

het waait van
windboom tot
zwaaizwaluw
het beweegt
weegt weinig
ruist en ritselt
koert en tsjilpt
het leeft
vlerkt en zoemt

het barst uit
de bodem
ontploft uit
de knop

het stroomt traag
in het kaarsrechte kanaal
gracht sloot beek poel
de waterhoek
staat droog
het is stoffig en heiig
er is al gehooid

het druppelt
genadig
eindelijk water
de haas kiest het pad
de kikker een bij
en daarboven hangt al de reiger
toverframbozen
wolk van vlinders
kies maar uit
zonnebloem of zonnehoed
goudsbloem of kamille

met mijn polderkont op
voormoederlijke grond
zit ik in het hart van
het universum
moerkerke
arcadië

vouw me open
tot een wijde kom
waar alles in past
kom
gekuifde kippen kom
korenbloemen klaver
zelfs de vogelschrik
zeker de vogelschrik
muggen gelieve zich te onthouden

gene zever
de werkloze bullshitsensor
het verlangen naar niets
tenzij een braaf lijf
zitten is lijden
lijden is zitten
stappen is schaatsen
in een oeroud ritueel

de stille
kracht van elf
beweegt
weegt weinig
is veel
is wat het is
deel van het geheel
het bladje is het water
het water is het bladje

in het raam
een bewegend schilderij
als bij harry potter
haha de merel zingt
een ringtone
in de stiltehoeve
’s avonds een langoor
langdurig lankmoedig

ik vlecht van biezen
bloemenkransen
we zitten als herders op
een brugje

ik slaap
bij franciscus
de dieren komen naar
me toe
kikkers katten kapucijntjes
in de paartijd
de verre hondenblaf
de ronk van de tractor
alles in overvloed
ruimte
stille
vredige
tijd

 

 

kristien bonneure
sesshin 10-15 juli, stiltehoeve metanoia, damme
foto lieve juchtmans

 

 

3 gedachtes over “sesshin

  1. Wat een prachtig gedicht Kristien; terwijl ik het lees loopt er een film binnen mij: de woorden zie ik in beelden en hoor ik in klanken; ik heb slechts één wens: ik hoop jou ooit dit gedicht zelf te horen lezen. Benieuwd als ik ben wat voor een effect dit zal geven.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik lees en ben weer daar. Wat gisteren samen was, verbindt nog steeds in het nu.
    Ook al zal gisteren er nooit meer zijn…ik draag er vandaag nog steeds de vruchten van . Dankbaar dat ik je gedicht ( Puur per toeval, …ik zocht het adres van Lieve J haar school ) vond en het opnieuw kon horen in mijn hoofd.
    Woorden die deugd doen….nog steeds. xxxxxxxx

    Like

Plaats een reactie